Dilemas urinarios.
-¿Tu tamién, Sabino?
-Lo siento, Xulio.
-Jobar. Primero lo de “Mexastur” y agora esto…
-Qué tien que ver.
-Nun sé, ye tou tan raro, menuda selmana llevamos…
-Atrevete a probalo.
-Vale yá, eh. Un paisano ye un paisano.
-Desengáñate, Xulín, ye más cómodo, más higiénico…
-Sí, ho. ¿Quién lo dijo?
-Hasta Messi lo diz.
-¿Messi tamién mexa sentáu?
-Sí, porque diz que se llevanta dormíu pela mañana y ye más cómodo.
-¡Gonmimacho, yá nun queden paisanos!
-La tendencia a sentase va n’aumentu. ¡Yo, Xulio, toi mexando y toi twiteando!
-¿Y qué quies que te diga?
-Ah. Nun sé. Intenta facelo de pie.
-Home, si tas a uno nun tas a otro.
-Lo difícil nun ye sacar un móvil o un bolígrafu, lo difícil ye apuntar bien.
-Habla por ti, Sabino. Yo tengo pulsu de pistoleru.
-Sí, ho…
-Y nun pienso arrenunciar a la mio creatividá.
-¿Cómo ye, ho?
-D’eso nun se suel hablar, pero cuando mexes de pies pues facer dibujos, te puedes espresar…
-Home, claro, y chiscar tol suelu. Y ponelo tou perdíu d’orina.
-Home…
-¿Y depués quién lo llimpia, eh? ¿Depués qué?
-Sabino, yá ta bien d’ofender.
-¿Yo?
-Tas decepcionándome como amigu y como persona.
-¿Por qué, ho?
-Tas dolíu porque cuando eramos neños yo siempres mexaba más lejos.
-Yo, Xulio, toi falándote de la próstata, del tracto urinariu.
-¡Mide les palabras, eh, que paeces l’inventor de “Mexastur”!
-Yo dígote que mexar sentáu ye meyor pa la próstata.
-¿Porque lo diga Messi, ho?
-Que non, Xulio, que lo dicen los médicos, los urólogos.
-¿Y a mí qué?
-Esto nun hai quien lo pare.
-¿Pero vas dicime a mi cómo tengo que mexar yo?
-Non, yo fíxite un comentariu íntimu porque somos amigos.
-¿Qué tien que ver, Sabino?
-¡Coime, facíame ilusión debatilo contigo!
-Conmigo nun tienes nada qu’aldericar, chaval.
-Ya, home, pero…
-Tu mexa como quieras mientres nun chisques a los demás.
-Lo de sentase va n’aumentu. En Alemania ye habitual atopar cartelos nos servicios pidiendo que s’usen dende l’asientu.
-Pues marcha de Sama y tira p’Alemania.
-Atrevete a probalo.
-Vale yá. Un paisano ye un paisano.