-¿Ye mentira que la sopa sabe a rayos?
-Eso ye una emoción tuya, Xulio, no ye un hecho objetivu.
-¿Cómo ye ho?
-¡Tengamos la fiesta en paz, por favor!
-¡Tu calla, güelito, que mi tía no te traga!
-¡Ay madre! ¿Quién lo dijo?
-Les coses como son. ¡Namás tas pensando en heredar!
-Anselmo, tas faltando a la verdá.
-Y tu tas faltando a la mi cuñá.
-¡Cuidao ahí, eh! ¡Que vos presta mucho echar la lengua a pacer!
-¿Voi sacando les almejes?
-Sácales, lo que no soporto ye que se faga demagogia con la sopa marisco.
-¡Yo dígote que ta salá, oveya! ¡Y lo pienso tuitear!
-Lo que quiés ye jodenos la Nochebuena con la dichosa posverdá.
-¿Yo?
-¡Sí, populista, que vienes a manipular a los demás!
-¡Yo digo les coses como son, zamarro, que yes capaz de negar hasta el cambiu climáticu!
-No sé si soltate una hostia o un par de villancicos.
-¿Qué ye, que no y-pusiste los cuernos a la mi hermana?
-No, señor. Yo… Tuve un impulsu aventureru.
-¿Ahora llámase así ho?
-Aquí ye too falsedá, Marimar.
-Andar con chismes en un día tan señalau…
-¡El tu home miente hasta en la foto del feisbu!
-¿Solomillo pa cuantos ho?
-¡¡¡Yonatan, guarda el putu móvil mientras tamos cenando!!!
-¡Oye, al mi críu namás lu riño yo! ¡Mejor mirabas pa la tu guaja!
-¡Utilizar la sopa marisco pa facer propaganda ye lo último!
-Pa poner pegues venis toos, pa cocinar no vien ni Dios.
-¡Mamá ya ta disgustá!
-Normal. Ye tiempu d’armonía, no de tocar los cojo…
-¿Pusisteis la calefacción ho?
-Tar ta puesta, pero mucho no se notó.
-¡Uy, pues pa otru añu cenamos en tu casa, fía, que vives a too confort!
-Normal. Como ye la jefa y nun paga ni a Dios…
-¡Hala, como vos presta la trola, el morbo, el infundio!
-¡Tengamos la fiesta en paz, por favor!
-¿Entós solomillos cuántos son?
-Yo paso. Desde que teníamos doce años me tas puteando.
-¡Xulio, deja en paz al tu hermanu!
-Claro, como ye’l mimau de mamá, el mimosín, el…
-¿Dámonos de hosties ahora o esperamos a los polvorones?
-¡Por favor, haya paz!
-¡Ay, qué tiempos estos de la posverdá!
-Ya. Si, en el fondo, somos una gran familia. Y toos nos llevamos genial.
-Claro. ¡Home vaaaa!
-Pues, hala, ¡¡¡a brindar!!!