Enganchados a buscar.
-Madre, Manoli, paeces una pianista.
-¿Por?
-Tol día col deu palante y patrás.
-¡Ai, Teresina, esto ye un no parar!
-¿Pero cómo ye lo tuyo?
-Toi enganchá.
-Quién te ha visto y quién te ve, fía.
-¿Por?
-Tu que siempre pasasti de paisanos.
-Y agora igual, boba. Agora pásolos pero col deu. ¡Tinder ye la bomba!
-¿Qué ye, un videoxuegu?
-Pol estilu. Antes diba cazar pokemon. Y agora, a cazar orcos.
-Pero… ¿Quiés parar quitina col deu?
-Voi a tola hostia hasta que sal esto. ¿Ves?
-¿Qué pon?
-”Nun hai más solteros na to zona.” ¡Y vuelta a empezar!
-¿Pero qué ye lo que busques?
-El “Match perfectu”, Teresina.
-¡Ai madre, vaya pila paisanos! ¿Nun te val nengún, ho?
-Nun sé. Yo pruebo, y si nun aquello, desapaezco.
-¿Cómo ye, ho?
-¡Ghosting, fía!
-¿Y eso qué ye?
-¡Que se busquen la vida! Amor líquido, Teresina.
-Meca, Manoli. Nun yes tu ni tu sombra.
-¿Por?
-Si me dicen va tres años que la mi Manoli acabaría en Tinder…
-¡Ai, boba, la pandemia cambionos muncho la cabeza! ¡Hai que rabilar, que pa eso tán estos aparatos!
-Pues a mi paezme fatal.
-¿El qué, ho?
-Chica, nin que fuera un catálogu de ropa.
-¡Nun creas, hai cada telar…!
-Tás descuidando la responsabilidá afectiva, amiguina.
-¿La qué, ho?
-Los nuestros actos tienen consecuencies en otres persones.
-Nun te pongas monxina, Teresina.
-Hai que tener en cuenta les emociones del otru.
-¿De quién, ho?
-¡Quien sea, cojona! Nun pués desapaecer así, a lo loco.
-Chica, yo…
-¡Match, solo quies match! ¡Antes salíes de marcha y agora namás quies matches!
-Ai, fía, ¿Tu sabes cómo presta?
-Ya, ya. Garrasti ritmo tropical. Y hala…
-Ye adictivo, Teresina. Pásolo pipa.
-Tas dexando munchos cadáveres emocionales, cuidao.
-¿Yo? ¿Por?
-Son persones, boba. Tu tienes ansiedá pero ellos tamién tienen lo suyo.
-¡Hala, otru, qu’esti cascó…!
-Voi llamate “Manoli Match”. La madre que te sibló…