¿De qué sirve una pasión sin restricciones?
-Acabose, Chema, debo ser sincera conmigo misma.
-¿Que qué, ho?
-Nun puedo pasar del autocovid al autoengaño.
-¿Pero qué dices, Charo? ¿Qué me tas contando?
-Fue guapo mientres duró: Incubamos juntinos, pasamos test rápidos, lavamos plátanos, pasiamos desnudos a la perra…
-Charo, yo…
-…Compartimos anticuerpos,aplanamos curvas, sorteamos brotes y variantes…
-Escucha, Charito.
-…Ficimos arrumacos en Estado de Alarma, cogimos la depre juntos y un ERTE pa cada unu…
-Ya, eh.
-…Desescalamos casi a la vez, toconos la misma vacuna…
-Ye verdá.
-Dos años viviendo a lo loco: faciendo l’amor por Skype, morreando con mascarilla…
-¡Puf, qué coses, eh!
-Lo fuimos todo el unu pal otru: amantes asintomáticos, follamigos entre burbujas…
-¡Cuánto pasamos, sí!
-Perdimos juntinos el gustu y l’olfatu, escanciamos a lo zorro en interior sin pasaporte covid ni hosties…
-Calla, calla.
-Pero acabose, Chemina, hasta aquí llegamos.
-¿Por?
-Yo, tío, sin restricciones no funciono.
-¿Cómo ye, ho?
-Necesito vivir al límite, Chema, sentir lo que sentía en fase 3, el deseu perimetral, gestionar l’apegu con distancia de seguridá. Lo dejo, tío.
-¿Pero vas dejame así, en pleno San Valentín?
-¿Qué quies que te diga, cuquín? Yo sin la emoción del bichu non…
-¡Pero si la pandemia nun acabó!
-Ya, ho. ¿Pero de qué sirve una pasión sin restricciones?
-Home, vidina, nun me toques los cojo…
-Lo nuestro fue tan pandémico, Chema, tan pasional…
-¿Y si vien la séptima ola?
-Ah. Entós sí, como amiga lo que quieras, ¿oíste?
-¿Que qué, ho?
-Siempre vas tener un bote de gel hidroalcohólicu en mi casa, mascarillas lavables, una ffp2, lo que te faiga falta…
-¡Non, Charo, como amigu non! ¡Pídime lo que quieras!
-Na, ya mutamos lo que teníamos que mutar.
-¿Quies que te baje la luna?
-Nun digas pijaes, ho. Nun pues ni bajar el banduyu…
-Pero yo quiérote. I love you.
-Eso ye como dicir “Made in China”, nun da ninguna garantía.
-Chari, vida…
-Necesito vivir al límite, Chema, recelar de tus gotículas, quebrantar juntos el cierre perimetral…
-¿Otra vez, ho?
-Sí, Chema, sí, garrá a la to mano, como si fueras el Clint Eastwood de Cangas y Los puentes de Madison fueren el Puente Romano.
-Pero, Chari, yo sigo sintiendo la misma pasión.
-Ya, ho. Pero a mí la pasión sin restricciones nun me pon, coño, ¡ya nun me pon!