Pareja entre paréntesis
-Valió, Mariamor. ¡Valió!
-¿Qué ye ho?
-Necesito una tregua, ¿oíste?
-¿Una qué ho?
-Un paréntesis, un kit-kat, ¡qué sé yo!
-¿Pero qué me dices, Amador?
-Nun soporto tanta bronca, tantu follón…
-Si hubiésemos ido al bocata calamares en vez de ver pijaes en esi pabellón…
-Nun podemos hablar sin discutir.
-¡La culpa tiénesla tú! ¿Qué me dices a mí?
-Tú a Boston y yo a Carbayín.
-¿Qué qué ho?
-Un paréntesis conyugal, Mariamor, pa evaluar la situación.
-¿Cómo ye ho?
-Ya nun nos ponemos d’acuerdo ni pa tender el bañador.
-Yes mui neciu,Amador, mui cabezón.
-Tengo que aprender.
-¿A qué?
-A echáte de menos, la distancia ye vitamina pal amor.
-¡Bah, tolos años igual!
-¿Qué?
-Salimos de la Feria Muestras y póneste existencial.
-Necesito distanciame, Mari, pa tener perspectiva.
-Tú yes un zamarro, ¿qué quies que te diga?
-¿Ónde vamos, Mari? ¿D’ónde venimos? ¿Pa qué coño compramos otra sartén?
-A ti la Feria supérate, fíu, lo tuyo ye puro estrés.
-Pa tar bien contigo, primero tengo que tar bien conmigo.
-¡Alloriaste, tanto mirar pa les azafates! ¡Casi te desmayes nel stand de Tineo!
-Nun pueo seguir, Mari, ¡nun pueo!
-Ni contigo ni sin tí, tú como el bolero.
-Un tiempu, Mari, tar unos días separaos ye lo más acertao.
-¿Unos días? Vale. ¿Pero pa qué?
-Analizar, sopesar…
-Andar tú solu de verbena, chumar…
-¡Que no, Mariamor, que necesito reflexionar!
-Sí. El añu pasau ya ficiste igual.
-¿Por?
-Dijiste que dibes pa Carbayín y pilláronte en San Timoteo con una moña descomunal.
-Un poco d’aire ho, pa retomar la relación con energía renová. ¿Oíste?
-Como quieras, pero luego atente a les concecuencies.
-Ye un puntu y seguido, no un punto y final.
-Ya. Pero yo si salgo a pillar, salgo a pillar…
-¿Cómo ye ho? ¿Qué quiés decir, Mariamor?
-Que nun me chupo el deu, Amador. ¡Los tus paréntesis conózcolos yo!
-Reflexionar, evaluáme a mí mismu, a la pareja…
-Vivir el restu del verano como si fuera Nochevieja…
-Valió, Mariamor. ¡Valió!
-¿Cómo que valió, Amador? ¿Hacemos un paréntesis o no?