Eso hagolo yo - Parando en Villalpando
¡Eso hágolo yo!
02/03/2015
Mercau onlain
15/03/2015
Show all
Empatia - Parando en Villalpando

Empatia - Parando en VillalpandoAuge inesperado del chigre sicológico

-¿Entós cómo te dio por dar esti giru al local?

-Puf. Son muchos años detrás de la barra, viendo a la gente interactuar.

-¿Y?

-¡Coño, que la mayoría tan como cebollinos, nun hai con quien tratar!

-Ya, pero…

-¡Menos sangría y más empatía! Yo vilo enseguida, ¿oíste?

-¿El qué ho?

-La gente ta mui tensa, Ramón. Y tal como va la precampaña electoral, en vez de cacharros, lo que necesitan ye inteligencia emocional.

 

-¿Qué qué ho?

-Antes daba menú diario, ahora do-yos un seminario. ¡Ta lleno animales!

-¿Qué lo dices, por mi ho?

-¡Tan como burros, sin habilidades sociales!

-¿Qué lo dices, por mi ho?

-Tú yes buen chaval, pero traiciónate el lenguaje corporal.

-¿Por?

-Enseguida sacas la mano a pasear.

-No, cuidao. Yo si digo que no,ye que no. ¡Soi asertivu!

-Hai que saber decir no sin ser agresivu.

-¿A que te calzo una hostia?

-¿Ves? ¡Ya tas amenazando!

-Anda, ponme una botellina y un pinchu de cabrales.

-No. Aquí nun hai cabrales, si no se cuidan los modales.

-¿Pero qué cojones me tas contando, Lalo?

-Que tienes qu’empezar a trabayar la flexibilidá, el autocontrol…

-¿Quién? ¿Yo?

-…Sí. Y la capacidá de negociación.

-¿Por?

-Táis mui exaltaos, y mayo ye época de pactos.

-¿Qué pactos ni que mi madre?

-¿Ves? ¿Tanto te cuesta ponete en el lugar de los demás?

-¡Cagonrós, Lalo, con lo bien que taba antes esti bar…!

-¡Menos sangría y más empatía! ¡Ye la única manera d’ avanzar!

-¿Qué ye, que nun me voi poder expresar?

-Claro, pero sin ofender a los demás.

-¡Qué gilipollas yes! ¿Pero ónde vas dir a tocar?

-¿Ves? Tienes que revisar hasta la construcción verbal.

-¿Yo?

-Sí, pa no ofender a los demás.

-¡Vaya mierda de chigre! ¡Si tu pa levantara la cabeza…!

-Asturies necesita ayuda sicológica, y mientres tea aquí yo…

-¡Vas vender menos que…!

-Acabose el egoísmo y la tarta al whisky. Aquí viense a empatizar.

-¿Pero cómo yes tan gilipollas, chaval?

-Autoconfianza, Ramón. Tas insultándome por inseguridad. ¿O no?

-Lo que cambió de repente fue el tiempu, eh. ¿Viste qué calorón?

-Paeces un DJ, Ramón.

-¿Por?

-Tol día cambiando de tema. ¿Sabes por qué? ¡No quies dialogar!

-Voi acaba soltándote una hos… ¡Verás!

-Observa a tus semejantes, pero no los critiques, Ramonín.

-¿Qué ye, que yo nun pueo pensar distinto?

-Sí, pero ellos tamién.

-Tas volviéndome llocu, chaval. ¿Quitaste les meses del tute?

-Claro, aquí ahora o jugamos toos o rompemos la baraja.

-¡Marcho! ¡Que t’aguante la tu guaja!

-No huyas, Ramonín, el futuro d’Asturies ye así.

-¿Cómo?

-Hai qu’apease de la burra, escuchar a la gente, empatizar…

-¡Ahí te quedes, oveya! ¡Vaya mierda de bar!

Comentarios

comentarios