
Apurando, mientras se pueda.
-¡Coime, Amable! ¿Y esi tablón?
-¿Quiés un culín?
-Calla, ho. ¡Les siete la tarde y traes un cebollazu que nun ye normal!
-El tardeo, Tonio.
-¿El qué, ho?
-Ye la nueva tendencia, Tonín.
-¿Qué dices?
-Vermú, aperitivo, tapeo, cafetín, sidra, merienda-cena y pala cama.
-¿Pero desde cuando lleves aquí, ho?
-Na. Madrugué pal colacao, adelanté la hora’l vermú, pegoseme cola comida, un digestivo, una tapa, otru cacharru, entrome la fame y ya cené.
-¿A les siete la tarde, ho?
-¡Claro, son tiempos de tardeo, Tonio! Ye lo que faen otros países.
-¿El qué? ¿Madrugar pa tajase?
-No, coño, cenar temprano. Sin trasnochar. Cuanto antes sales, antes te recoges.
-Pero…
-Antes salía de noche, ahora recojo temprano y aprovecho el día siguiente.
-¿Pa qué, pa dir de monte?
-No, coño, pal terraceo. Ya nun hai barra y esto pétase.
-Pero si tas aquí tu solu.
-Ya. Engarrieme col mi cuñau y pinchamos la burbuja.
-¡Vaya por Dios!
-Terraceo conmigo mismu. Pijaes cero.
-¡Ta lloviendo!
-¿Y qué? ¡A mí nun me jode’l tiempu!
-Pero, escucha, Amable…
-El tema ye surfear la segunda ola mientras se pueda.
-O sea, que lleves aquí tol día.
-Correcto. ¡Mirando pola hostelería!
-¡Meca! Lo tuyo ye…
-Un cambiu de paradigma, Tonio. Sin ocio nocturno, hai que tirase al tardeo.
-Ya, home, pero…
-Aprovecho la mañana, disfruto la tarde, veo “Pasapalabra”, y pala cama.
-¿Nun sabes que tan los contagios al alza?
-Por eso. Yo entro a mexar y vuelvo pala terraza.
-Ya, home, pero hai que tener cuidadín.
-¡Coime! Ya nun tengo ni burbuja, ¿vas quitame la sidra?
-No, Amable, pero tar tol día por fuera…
-¡Vamos fartanos de confinamientu! ¡Carpe diem, Tonio!
-¿Y nun te sientes estresau por facelo too tan seguío?
-Sí, eso ye verdá. Tengo que combinar vermú o mañaneo con siesta y tardeo.
-¿Cómo ye, ho?
-Con esti telar, fáltame la siesta.
-Pero…
-Y llévolo fatal, ¿oíste?
-Amable, yes mundial.
-Na. Mundial ye la pandemia, hai que surfear la segunda ola mientras se pueda.