De amigos y redes.
-¿Quiés parar ya? ¿Pero tú de qué vas?
-¿Eh?
-Tanta semeya glamurosa, tanta bona onda…¿Y los demás?
-¿Qué, ho?
-Nun ye así, Jose Luis, nun ye así.
-¿El qué, ho?
-Con tanta imagen feliz , ¿qué quiés , deprimir a los demás?
-Home, yo…
-Viendo les tos redes, too tien que ser brillante y especial.
-Bueno…
-Nun hai cares murnies, ni fracasos, ni ansiedá.
-¿Qué quiés que te diga, Pichu?
-Asina toi yo de la cabeza, pola to culpa ¿oíste?
-¿Cómo ye, ho?
-Sí, Jose, sí. Tais creando un mundu irreal.
-¿Quién? ¿Yo?
-Andes perhí sintiéndote positivu y feliz. Y enriba, enpixando a los demás.
-¿Yo a ti?
-Sí, Jose Luis, sí. Que sí ánimo, que si hai que dir p ‘alantre , que si jiji jajá…
-¿Pero qué quiés que te diga?
-¡Nun me faigas comentarios positivos, respeta que toi chungu, que toi jodíu!
-Piénsalo bien, home, podía ser muncho peor.
-Claro, no te fastidia, podía tener un volcán na la salita.
-Home, Pichu, yo…
-¡Nun soporto esi “buen rollito campofrío”,tío?
-¿Qué dices, Pichu?
-Tas teniendo una actitú tóxica, fíjate lo que te digo.
-¿Yo? ¿Por?
-Sí. Tú y los demás ¡Tais imponiendo la positividá!!
-Yo, Pichu, nun impongo na.
-Home, non. Tas proyectando una vida perfecta y fastidiando a los demás
-Pero…
-Agora resulta que tenemos que tar felices y tener una vida equilibrá y esitosa tol tiempu. ¡Pues nun me da la gana!
-¿Pero qué dices, Pichín?
-¡Mecagoenelañoviejo, mecagonelarbolito y mecagoenti!
-¡Chissss, non te pases, eh!
-¡Alguien lo tien que dicir, Jose Luis!
-¿El qué?
-Nadie diz ná, porque ye too guay colos filtros de instagram.
-¿Pero tú por qué tienes redes, por qué te metes ahí?
-Non yes sinceru contigo mesmu .Y eso va a acabar faciéndote dañu.
-¿A mí?
-Sí, Jose Luis, sí. tienes munchos sentimientos negativos y non lo quies dicir.
-¿Y qué más te da a ti?
-Somos amigos, Jose Luis. Y nun consiento que me teas puteando.
-¿Yo?
-Sí, porque me faes sentir que al nun poder ser optimista toi fallando.
-Pos nun me sigas, tío.
-¡Yes tóxicu, amigo! O algo.