Seis de cada diez personas se sienten atraídas por un colega del trabajo
-¿Cómo ye ho?
-La magia, Pacheco, se esfumó.
-Pero…
-Con lo que prestaba…
-¿El qué?
-La imaginación desbocada.
-¿El qué ho?
-¡Vaya fiascu, fíu! ¡Menudu calentón!
-Uf.
-Teníate idealizau pero tú yes…
-¿Yo?
-Sí. Yes como el Cola-cao, mucha propaganda y poco resultao.
-Pillásteme haciendo fotocopies, ¿oíste?
-Ya. Pero en la moviola de mis ensoñaciones yes perfectu.
-¿Ónde ho?
-¡Acabose la magia, se esfumó!
-Si llego a saber que diba a pillar hubiera puesto otru calzoncillu, Marimar.
-Tanta mirada esquiva, tantu bisbiseo…
-¿Eh?
-Tanto jugar con la excitación del deseo… ¿Y ahora qué?
-…
-¿Qué ho? ¿Lo entiendes o no?
-Puf. Toi más perdíu que Sergio Ramos en el centro del campo.
-¡Vaya mierda, Pacheco! ¡Ahora nada será como antes!
-¿Por?
-Vivía en el platonismo.
-¿Y qué ye, que cambies de casa?
-No, coño, pero ya no ye lo mismo.
-Taba pendiente de les fotocopies.
-Nun hai na más bello que lo que nunca tuvimos.
-A buenes hores.
-Por eso te digo.
-Les coses hai que hablales, Marimar. Esti calentón nun ye ni medio normal.
-¡Ai, qué sé yo! Entre’l cambiu de tiempu, el arranque de la campaña electoral…
-Ya. Pero yo taba descuidau, garrásteme por detrás…
-Tanta intensidá sexual… ¿Crees que ye fácil de soportar?
-¡Uf, Mari, dante unos repentinos…!
-Esta oficina ye un universo en sí mismu. Diez hores diaries con esta corriente…
-¿Qué corriente? ¡Si ta too cerrao!
-La corriente química, Pacheco. Eso fue lo que nos mató. ¡El feeling!
-¿El qué ho?
-Bueno, y que siempre pones el culo en pompa pa facer fotocopias.
-Mucho ye’l cambio de tiempu…
-¡Vaya fiascu, fíu! ¡Menudu calentón!
-Les coses háblense, Marimar.
-Rompiose’l hechizu. Y encima, estrapallásteme, vese que nun tas d’ello.
-¿Otra vez ho? ¿No te digo que me garraste a traición?
-¡Vaya fiascu, Pacheco!
-¿Quedamos mañana pa cenar ho?
-¡A la mierda! ¡Acabose la magia! ¡Se esfumó!