Viajes del Imserso por el método “se me fue de las manos”.
-¿Qué tal fue, Severino?
-¡¡¡Genial!!!
-¿Entós?
-Nun tienes que facer maleta ni ná.
-¿Cómo ye, ho?
-Salí a echar la partida y acabé en Canarias.
-No fastidies.
-¿Fuíste en barcu? ¿En Avión?
-Ni puta idea, ¿oíste?
-¿Entós?
-No sé, ye como si cedieras el volante…
-¿Qué volante, ho?
-Como si otru llevara el mi andador.
-¡Meca!
-¿Qué ye, a ti nunca te pasó?
-¿El qué ho?
-Vas topándote a gusto y cruces a velocidá de vértigo el paseo del colesterol.
-¡Calla ho!
-Se me fue de las manos, Josepín.
-¿Y los tatuajes?
-Qué sé yo.
-¿Nun te mancaron o algo?
-Qué va. Cuando me quise dar cuenta llevaba una semana por allí de fiesta.
-¡En paraderu desconocidu!
-Sí, pero toos mui majos, ¿oíste?
-¿En serio? ¿Con quién tabes?
-No sé, no los conocía. Pero… ¡Jijí, jajá! ¡Jijijá!… Y así tol día.
-¿Y la tu muyer?
-Diz que la vieron bailando “Paquito el chocolatero” en la piscina.
-Meca.
-¡¡¡A topísimo con Pacita!!!
-¿Nun tendríes un desdoblamiento astral, ho?
-¡Pa desdoblame toi yo!
-Una experiencia fuera del cuerpo, me refiero.
-¿Nun te toi diciendo que salí a echar la partida y…?
-¿Cambiáronte la medicación?
-¡Qué se yo!
-¡Y nosotros preocupaos! Nos temíamos lo peor.
-Se me fue de las manos, Josepín.
-Ya…
-Taba nel chigre, pedí un whiski y… aparecí en Canarias y con Wifi.
-¿Con quién, ho?
-Ye fantástico, Josepín, ¡un viaje d’ensueñu!
-Sí,sí. Vese que dormiste poco.
-Se me fue de las manos, Josepín. Como a esi cantante de Lugones…
-Ya, ya. ¡Yo voi apuntame!
-¡Apúntate, ho! Verás, tu…
-¿Qué?
-Sales y lo mismo acabes en Alicante o en Poo de Cabrales.
-¡Madre mía! Y la comida qué ye, ¿tipo bufé?
-Se me fue de las manos, yo qué sé.