Listos para San Valentín
-Oye, Rafa.
-¿Qué quies?
-¿Tienes tarjetas que digan: “Para mi único y verdadero amor”?
-Sí ho.
-Pues dame diez.
-¿Diez? ¿Qué vas, a buzonear ho?
-Nomenó, ye que toi preparando lo del jueves.
-¿El qué ho?
-San Valentín.
-¿Y qué vas facer?
-Celebralo por tolo alto.
-Ahí lu tienes, dí que sí.
-Pero nun se con quien.
-¿Entós?
-Bah, ye que ando a rollos, ¿oíste?
-Ay amigo.
-Y tengo unos follones de su madre.
-¿Por?
-Toi saliendo con unes cuantes pero elles tovía no lo saben. Y claro…
-¿Cómo ye ho?
-Vivo mui pa dentro, Rafa. Cuéstame mucho expresáme.
-Normal. Lo tuyo ye la mecánica, Albino.
-Sí. Cuando entra una muyer guapa al taller intento decir algo con amor y lo único que me sal ye…
-¿Qué?
-¡Amortiguador!
-Vaya. ¿Y no lo pillan ho?
-Qué va. Si supieran lo que siento por elles…
-Probe.
-“Porque en noches como esta la tuve entre mis brazos”
-¿Qué ye ho?
-¡Poesía, Rafa! Vesme con esta pinta gochu pero aquí debajo esta funda y entre la grasa hai un poeta que ama.
-Ahí lu tienes.
-¿Qué opinas del amor sublimado, Rafa?
-Si te digo la verdá, la tele no la veo un pijo.
-Yo existo solamente porque amo.
-Oye, cada unu…
-Toi pensando en regalar un atardecer.
-Dí que sí.
-¡Pero nun se a quien!
-Yes un cachu pan, Albino.
-Selo yo. Pero desaprovechau ¿oíste? ¡Desaprovechau del too!
-Mira, yo porque nun tengo un chapu de tanto pagar autónomos si no…
-¿Qué?
-El jueves invitábate a cenar.
-Calla ho. ¿Y la tu muyer?
-¡Chisst, déjame de tríos, Albino, que ye pa disgustos!
-No, quiero decir que… tendrás que celebralo con ella. ¡Lleva-y flores!
-¿Pa qué ho? ¡Si tá viva!
-Ay, Rafael, ¡qué brutu yes! Y sin embargo, ¡quiérote más que ayer!
-¡Que corra el aire, Albino!
-“Para mi único y verdadero amor”. Cóbrame las tarjetas.
-¿Eh?
-¿Qué te doy ho?