
Año nuevo, rara normalidad.
-¿Un pellizcu?
-Sí, Ladino, ye lo único que te pido.
-¿Qué dices, ho?
-Escucha, voi apartar la mascarilla y…
-¡Que no, que no!
-Desde que toi privau de tacto tengo trastornos del sueñu.
-¿Que qué, ho?
-La serotonina, Ladino.
-¿Quién?
-Ye lo que más noto, chico.
-¿El qué?
-La falta de contacto físico.
-¿Pero, Tino, qué me tas contando?
-Lo que nun se pué ye andar privando del afecto a…
-¿Quiés facer el favor de seguir trabayando?
-Si seguimos así, sin tocanos y saludándonos col codu, vamos acabar como los corzos.
-¿Quiés callar?
-¿Tú sabes lo que ye perder el contacto de la piel? ¿Sabes lo que ye?
-¡Tate a lo que tienes que tar!
-¿Por qué crees que cuando naz un bebé hai que recostalu nel pechu de la…?
-¿Quiés callar?
-El primer contacto depués del parto ye la piel de otru ser humanu.
-No jodas, Tino, que tamos a lo que tamos.
-Un pellizcu, Ladino. Un segundín namás…
-¡Tas fatal, Tino! ¡Fatal!
-Sí. Deprimiu, tengo estrés, ansiedá…
-¿Y qué quiés que te faga yo?
-Un pellizquín, namás. Tu retuércesme’l papu y yo miro pa otru lau…
-Crecí sin caricies, Celestino.
-¿Ves? Abultábame a mí, pero nun te quise decir ná.
-¿Por?
-Eso nótase, Ladino, andes más gachu de lo normal.
-¿En serio?
-Claro. Los primates tamos programaos pal tacto, quieras o no.
-¿Quién?
-Somos animales sociales, coño. ¡Tamos sin cepillar!
-Habla por ti, Tinín.
-Home, y tú…
-Ná. Nun tengo problema cola mascarilla, les distancies y to esti telar…
-Pues yo sientome aislau, tío, ¿sabes cómo te digo?
-¡Bah, la xente ta barrená! Fiestes ilegales, todiós al mogollón, sin seguridá…
-¡Un pellizcu, Ladino! ¿Qué más te da?
-Aguanta, Tino, ya tan ahí les vacunes, cojona.
-La tecnología nun reemplaza la caricia.
-¿Que qué, ho?
-Voi del curro a casa, nun quedo con nadie, tol día con videollamaes y les puñeteres pantalles…
-Anda, vamos comer el bocata.
-Un pellizquín. Pídotelo por favor.
-¿Quiés callar? ¿Nun tienes fame, ho?
-Sí, ya ves… fame de piel.