Bostezos de larga duración
-…Y voi palotiar tola tarde porque quiero dejalo listo pa semar patates y…
-Bah.
-…Desbrozar el otru lau, onde taben los ajos, pa poner un cuadrín de…
-Puf.
-…Lechugues. Y acabar de quitar aquelles cuatro berces pa…
-¡Qué facil ye!
-¿El qué?
-Huir de ti mismu.
-¿Cómo ye ho?
-Trabayar pa no pensar, Jamín. Así vamos…
-No, ye mejor tar ahí, como tú, rascándose los güevos.
-Ya quisieras.
-¿Quién? ¿Yo?
-Sí, Jamín, sí. ¡Nun pues tar sin facer na!
-Home, Lalo…
-Buscas tar permanentemente activu pa no enfrentate al tu vacío.
-¿Al mi qué ho?
-¡A ti la güerta no te gusta, Jamín!
-¿Quién lo dijo?
-Ye namás por facer algo.
-Bueno, oye…
-Nun sabes cómo llenar el tiempu.
-¿Quién? ¿Yo?
-Sí, Jamín, sí, porque tas existencialmente frustrau.
-¿Qué toi qué ho?
-Tienes miedo aburrite, Jaminín. ¡Tas amenazau por el tedio!
-¿Por quién ho?
-Lo jodío ye tar aquí sentau, un día y otru luchando contra él, así, sin fesoria, ¡a palu secu!
-¿Contra quién ho?
-El tedio, Jamín, ¡el tedio! ¡Tú nun quies ver el tu pozu!
-¿Qué pozu ni qué mi madre?
-Cuánto más hondos son, más miedo nos da aburrinos.
-¿Pero qué coño me tas contando?
-¿Crees que vas topar sentiu a tu vida faciendo semilleros?
-No, ye mejor tar ahí parau como tú, ¡rascándose los güe…!
-A mi la inactividad no me joroba.
-Ya lo veo, ya.
-¿Sabes por qué?
-Porque yes un vagu.
-No señor, ¡porque toi bien conmigo mismu!
-Sí ho. ¿Crees que ye plan de vida?
-No hai reposu más grande que el de no esperar nada.
-¡Ay, qué lástima me das!
-Pues anda, Jamín, que tú a mí…
-¿Yo? ¿Por?
-¡Nun sabes cómo llenar tu vacío existencial!
-Lo que hai que oír.
-¡Ye la verdá, Jamín!
-¡Marcho, por no te aguantar!
-Sí, escapa, sí. ¡Lo jodío ye quedar aquí!
-Tolos putos días, bostezando en el mismo banco.
-Sí, señor. A pelo, sin herramienta… Mascando el desencanto.