
De playas y humos.
-¡Qué bonito, eh! Fumando aquí los dos.
-¿Qué dos?
-Usté y yo.
-¿Cómo ye, ho?
-Y lo peor nun ye ser fumador pasivu, lo peor son los críos.
-¿Qué críos? ¿Tien usté críos?
-No. ¿Pero y si los tuviera qué?
-¿Eh?
-Jugando con la arena, van garrar una colilla y metela na boca…
-Una colilla.
-Sí. Seguro qu’hai cientos.
-¿Ónde, ho?
-Na orilla. ¿Sabes la cantidá d’especies que puedes envenenar cola to colilla?
-Pero, oiga…
-Hai que ser bien mala persona pa venir a contaminar l’océanu con colillas.
-Nun se equivoque, ho. Las mis colillas recojolas yo. No como usté.
-¿Yo?
-Sí. Lleva tola tarde comiendo y bebiendo, y…
-Yo como, sí, pero nun te meto a ti la comida pela boca.
-¿Cómo ye, ho?
-Tu a mí el humo sí.
-¡Mejor se dedicaba usté a llevar las latas y los desperdicios al contenedor!
-¿Que qué, ho?
-¿Qué fizo usté cola bolsa de plástico, eh? ¿Ónde la tiró?
-Mira, chaval, yo nun quiero malos rollos, eh. Vengo aquí a desconectar.
-Y yo.
-Lo que nun quiero ye que me contagien…
-¿Contagialu yo a usté? ¿De qué?
-…Ni pisar colillas na arena, ni ver flotar cigarros na mar.
-¿Pero qué me ta usté contando?
-¡El coronavirus va pol aire, chaval!
-Tamos a más de dos metros.
-¿Y qué?
-Toi cumpliendo’l espaciu interpersonal.
-¿Y qué?
-Y tamos vacunaos, ¿no?
-Ya. ¿Y qué más?
-¡El pitu ye de mentira, oveya!
-¿En serio?
-Mira, ye falsu, comprelu en Amazon.
-Meca, ye verdá. Ya decía yo… ¡Da el pegu total!
-Home, vaaa.
-¡Ye usté un provocador!
-Na. Ye pa detectar neuróticos como yo.
-Puf. Con la dichosa pandemia tamos fatal.
-Nun me digas na. Yo toi más nerviosu que Spiderman en un descampao.
-Pues anda que yo… Paezco un gremlin en clase de natación.
-¡Vaya plan, eh! Y eso que venimos a relajar.
-Perdón, eh. Ye que arratro mucha tensión. Y en cuanto veo un fumador…
-Pues yo ahora fumo pitos de mentira y toi más histéricu que el quijote en un parque eólico.
-Lógico, lógico.