Antroxu sostenible
21/02/2023
Cráneo privilegiado
07/03/2023
Show all
¡Mándalu a la mierda, cojona!

 Los males del pensamiento rumiante.

-¿Otra de churros, Tere?

-Fía, Tina, vas bien fuerte. ¿Nun tabes a dieta?

-Por eso, boba, llevo a dieta un par d’hores y tengo una debilidá… 

-Ah, pos va haber que pidir más churros, cola salú nun se xuega.

-Vale, venga. ¡Pero nada de corrumiar!

-¿Que qué, ho?

-Que tas en bucle, Tina, venga colo tuyo, palante y patrás…

-¡Ai, chica, yo…!

-Ye verdá. Siempres con lo mesmo: en casa, nel chigre, pola cai, por whatsApp…

-Sí, fía, yes más pesá qu’un collar de melones.

-Bah, yo solo quiero conocer vuestra opinión, saber…

-¿El qué, ho? ¡Si nun nos escuches, Tina! 

-Tas en bucle, Tinina, nun sales de lo tuyo y date igual lo que te digamos.

-Uf, ye que Velino portóse como un gochu, arruinóme la vida…

-¿Ves? ¡Tas obsesioná! ¡Tienes que digerilo, nun pués tar rumiando como les vaques! ¡Engordamos pola to culpa!

-¿Cómo ye, ho?

-La rumiación conjunta ye lo peor, engorda.

-¡Lo qu’engorden son los churros, Rebeca!

-Sí, ho.Y el malestar, la rabia y toles emociones qu’impliquen sufrimientu.

-¡Esto de la corrumiación ye agotador!

-¡Ai, fía! Pos yo, qué quiés que te diga, marcho pa casa más aliviada.

-Pero nosotres, guapina, con un dolor de cabeza que flipas.

-Jolín, ye pa agotar mis recuerdos, ye parte del duelu.

-Yá, boba, pero les que tamos agotaes somos nosotres. 

-Tanto “y si hubiera fecho”, “y si hubiera dicho”… ¡Mándalu a la mierda, cojona!

-¡Ai, yo quiero alguien sinceru, cariñosu, agradeciu…!

-Adopta un gatín. 

-O un perru, fía.

-Los paisanos son como los bebés, cuando la caguen hai que cambialos.

-Colo guapo que ye dormir y madrugar xuntos…

-El miu madruga, ponse’l chándal, les zapatielles y sal corriendo…

-¿A facer exerciciu, Rebe? ¿Ye runner?

-Non, a mercame churros. Ye churruner, fía.

-Pos el mi Velino tenía munches coses que…

-¿El tu Velino? ¿Tovía tas así, Tinina?

-¡Mándalu a la mierda, cojona! ¡Dexa ya de rumiar!

-¡Él va andar perhí tan panchu!

-Ya, eh.

-Home, claro. ¿O crees qu’ellos lo rumian como nosotres?

-Les muyeres compartimos más intimidá que los homes. 

-Ye verdá. Ellos nun hablen de les sos emociones.

-Menos rumiación, Tinina, y más pasar a l’acción.

-¿Qué quies que faiga?

-Dexa de comete la cabeza, que tamos engordando pola to culpa.

-Tantu corrumiar… ¡Otra de churros por favor! ¿Queréis porra?

-¡A la porra Velino y la madre que lu sibló!

Comentarios

comentarios