Porque los tiempos están cambiando.
-¿Quiés parar, Celes? ¿Qué busques ho?
-El botón.
-¿Eh?
-Tengo que reiniciate, Nere, tu nun yeras así.
-¿Que qué ho?
-Entreguete mi corazón y devolvístemelu en pedazos.
-¡Por favor, Celestino, no te pongas dramáticu!
-¿Pero a ti paezte normal?
-¿El qué ho?
-Haz cuatro días celebramos juntinos San Valentín y…
-¡Puf, ya llovió…!
-¡¡¡Fue la semana pasá!!!
-¿Llovió o no llovió? Tu a mi no me dejas por mentirosa.
-¡Pero si yes tu la que me quier dejar!
-Bueno, ya…
-Y encima, por guasap. ¿A ti paezte normal?
-Cuando s’acaba el amor…
-Cortar por guasap ye como echai kétchup al cachopo. Toi tan…
-Lo siento. Ánimo,tío.
-Qué fácil ye decilo…
-¿Pero tas bien?
–Sí. Solo me duel cuando respiro.
-Ni que te hubiera roto un par de costillas,tio.
-¡Rompísteme’l corazón!
-¡Bah, ta fácil d’arreglar!
-Sí ho.
-Borrar contacto, bloquear usuario, eliminar historial.
-¿Pero qué me tas contando,Nerea? ¿Qué fue del amor románticu?
-Ahora llévase’l amor bonobús.
-¿Perdona?
-Si se agota, se rompe y búscase otru.
-Un corazón rotu nun ye tan fácil de soldar.
-¡Home vaaaa!
-El tiempu pué sanar las heridas, Nere, pero las cicatrices siempre me recordarán el pasado.
-¿El qué ho?
-El pasado sábado, cuando empezamos a salir.
-Ya, tío, pero diez días seguidos ye mucha rutina, ¡cansa pila!
-La culpa téngola yo, por adorar nínfulas como Nabokov.
-¿Lo cualo? ¿Cómo quién ho?
-¡Oh Nerea, qué triste ye too! ¡Despídeme de Ainara, Naiara y Yenifer!
-Tranqui, tío.
-Qué rápido vais ahora, ¿no? A mí, así,puf, esto del amor…
-¿Qué ho?
-Pierdes dos partidos y, hala, fin de ciclo.
-No te pillo, Celestino. ¡Hai que jodese con los maduritos…!
-Yes féliz y llega Gameiro y en tres minutos…
-¿Qué dices, tío?
-Nerea, yo…
-¡Anda, no te ralles más! ¡Y vete a pillar alguna de tu edá!
-Sí, sí, ya… No obstante…
-¿Qué?
-La tu amiga Ainara… Esto… ¿Me pasas su guasap?