Capricho estacional
-No me lo pongas difícil, haz el favor.
-Pero, Isa…
-¡No quiero lastres, Ramón!
-Pues tiramos pa Colunga.
-¡En mi vida, gilipollas!
-¿Qué qué ho?
-Acabase agosto y acabase la relación. ¿Entiéndeslo o no?
-No sé, tía, yo…
-Lo mejor ye que nos demos unos meses pa respirar.
-¿Unos meses?
-Doce o así.
-¿Eh?
-El añu que vien, si eso, cuando llegue el buen tiempu, te vuelvo a llamar.
-Pero Isa…
-¿No entiendes que tú en invierno yes una carga, que pierdes mucho con zapatos y en manga larga?
-No te pillo, Isa. No…
-¡Ay, Ramonín, yes más cortu que la polla de un playmobil!
-¿No la gozaste conmigo, no lo pasaste bomba tol día de fiesta?
-Claro, vida, si yo tamién toi removida.
-¿Qué tas qué?
-El xiringüelu, les piragües… ¿Cómo ver una diéresis sin pensar en ti?
-¿Una qué ho?
-Yo soi mui de la calle Uría, Ramón.
-¿Y?
-Que tengo un prestigio, cojona, ¡una reputación!
-Pero si me dijiste que eras una lagarta.
-Ya, ya. Por eso. En cuanto se quita el sol…
-Dio nubes y claros.
-¡Puf, Ramón…! Toi cansá de llevar tol pesu en esta relación.
-Cínica. ¡La sombrilla, los tuppers y la tumbona llevelos siempre yo!
-Tú en Oviedo yes un loser, Ramón.
-¿Un qué ho?
-Pa la gente que me rodea yes un perdedor. ¿Entiéndeslo o no?
-No te acabo de pillar.
-Necesito a alguien pa venir conmigo al cine, a charlas, exposiciones, a presentaciones de libros…
-¡Espérote a la salida, vida!
-… Necesito alguien menos…
-¿Menos qué?
-…Bueno, alguien más, no sé cómo decide, ¿con graduado escolar?
-¡Pero si te partes conmigo, zorrona!
-Sí ho. Pero no ye lo mismo que me eructes en la esterilla que en el Teatro Campoamor. ¿Entiéndeslo o no?
-No te acabo de pillar, tía, de verdá.
-En la vida no ye too sidra y chipirones.
-¿Qué me vas a contar?
-Hasta aquí llegamos, Ramonín.
-¿En serio?
-Que no te digo yo que no te llame un día pa dir a Fuentes de Invierno, a esquiar.
-Ah, coño.
-¡Porque tú tienes mucho dentro, Ramón, mucho!
-Elementa, que yes una elementa.
-¡Lárgate, Ramón, que se me parte el corazón!
-Meca, ¿entós?
-No yes tú, soi yo.