Iluminación navideña con luces rojas
-¡Ja! ¿Qué ye, que nun me pueo quejar?
-Una cosa ye la queja y otra la crítica.
-¿Qué qué ho?
-No ye lo mismo decir bebiste que tas mamau.
-Pal casu…
-O decir no limpias el lavabo que decir yes un dejau.
-¡Calla, liante! ¡Qué manera enredar!
-¿Ves? ¿Otra vez?
-¿Qué?
-¡Sólo sabes criticar!
-¿Yo?
-Sí, Maru, sí.
-No, ye que tú siempre…
-Siempre tás con tú siempre.
-No, ye que tú nunca…
-¿Ves? Tú siempre o tú nunca.
-¡Vete a la mierda, Aquilino! ¡¡¡Vete a la mier…!!!
-Hala, ya ta. Too lo resuelves dando voces. Contigo ye imposible dialogar.
-¡¡¡Faltosón yes, fíu!!!
-Y encima, esi menospreciu, esa falta de serenidá, de…
-¡Ja! Habló el sosegau, el expertu en conversar.
-¿A qué vien esi sarcasmo, Maru? ¿A ti paezte normal?
-Yo me remendaba, yo me remendé…
-Menos cachondeo, eh.
-Y menos perres, menos luces, ¡menos de too!
-¿Qué qué ho?
-Aquilino, que nun comemos el turrón.
-¿Qué ho?
-¡Abocaos!
-¿El turrón?
-Nosotros, fíu, ¡tamos abocaos! ¡Está relación ta envenená!
-Cuando te da por exagerar…
-Ta derrumbándose, Quilo.
-Antes era tan idílico…
-Porque nos veíamos mui poco.
-Home, va.
-Tamos como España, Aquilino, ¡haciendo agua!
-Bah, bah.
-¿Qué ye, que tu nun ves señales de peligro?
-Home, si fueras como tenías que ser…
-¡Ay, amigo! Eso ye lo que quiés, que diga que sí a too. ¡Y nun pue ser!
-Relaja un puquiñín, ne.
-Nun me da la gana. ¡Toi farta!
-Estes feches que empalaguen…
-Que no, Aquilino, ¡que no! ¡Que no comemos el turrón!
-¿Pero qué me quiés decir ho?
-Lo que oiste, Quilo, que ya valió.
-Anda, anda.
-Prendieron les lucecines rojes, encendiose la alarma.
-Anda, anda.
-Ya nun tengo fuerza pa poner buena cara, pa disimular.
-En Nochebuena, ¿ónde vamos a cenar?
-¿Quiés enterate o no?
-¿De qué? ¿Viste cuantos adornos ho?
-Sí, Aquilino, sí, ¡ta mui guapo too!