-¿Yo a la cama contigo?
-Ye algo científico.
-¡Pero tío…!
-¡Marisa, nun podemos seguir así!
-¿Cómo?
-Yo con un escalopín al cabrales y tu produciendo ondas gravitacionales.
-¿Qué qué ho?
-Ye San Valentín, cuca, ¡fusionemos los agujeros negros!
-¿Pero cómo yes tan cerdo?
-¿Yo? ¡Marisa, por favor…!
-¿Qué?
-¡Abriose una nueva vía pa observar el universo!
-¡Camarero!
-Escucha ho. ¡El físico ye fundamental!
-¿Mi cuerpo?
-¡No! ¡Einstein,coño, el físico alemán!
-¿Eh?
-Él ya predijo haz cien años que tu y yo esta noche tenemos que…
-¿Esta noche? ¿Tu y yo? ¿Pero qué me tas contando?
-Mari, toi notando les ondulaciones del espacio-tiempo.
-¿Les qué ho?
-Ye como cuando tires piedres a un estanque…
-¡Ay madre!
-Lleves propagando ondes por el chigre desde que llegamos.
-¿Quién? ¿Yo?
-Sí. ¡Fue entrar juntos al bar y, hala, el Big Bang!
-¿El qué ho?
-Yes mui explosiva, Marisa, ¡el origen de mi universo!
-¡Pesadín tas, fíu!
-Mari, yo…
-¿Pediremos mousse de chocolate?
-¡Olvídate, Marisina, de la materia oscura!
-¡Ay por favor!
-Hoi… ¡LIGO! ¿Sabes lo que ye?
-No, Orestes, no lo sé. Yo quiérote, pero… como amigu.
-¡Meca! ¡Ya salió!
-¿Qué te pasa ho?
-¿Por mucho que avance la ciencia tu y yo no…?
-Paciencia, Orestes, ¡paciencia!
-¡Marisa, hoi toi mui pa ello!
-Calla.
-Vas a la barra y aquí altérase el espacio-tiempo.
-¿Se pué saber qué coño te pasa ho?
-¡Marisa, te quiero!
-Y yo.
-¿Entós?
-Pero una cosa ye salir a picar algo y otra mui distinta…
-¡Soi el pagasidras de la galaxia!
-Ya empezamos…
-¿Quiés acostate conmigo o no?
-A ver, igual sí, pero… hoi no. Más adelante puede, qué sé yo…
-¡Ya, ya, la teoría de la relatividá! Esi Einstein nun sabía na.
-Orestes, haz el favor.
-¡¡Marisa, esti descubrimientu abre una nueva era en mi vida!!
-Anda, deja la sidra.
-Tu ahí, produciendo ondas gravitacionales y yo…
-Relájate, Orestes.
-¡Puf! ¡Qué duro ye cortejar a los cuerpos celestes!