Año nuevo, vida nueva.
-¡Que te pires, Luis Alfredo!
-Pero Toni…
-Nun quiero vete más. ¡Hala, a mamar!
-¿Pero a ti qué te pasa? ¿Tú yes gilipollas?
-No, pero soi contactu estrechu.
-¿Qué, ho?
-Toi arrodiáu de gilipollas. Y tú el primeru.
-¿Qué dices?
-Lo siento, Luisín, quiero empezar bien el añu, cortando polo sano.
-Pero…
-Tuvi rastreando tolos mios contactos estrechos y…
-¿Qué, ho?
-No yes mal paisanu pero…
-¡Soi lo que ves!
-Yá lo sé, Luis Alfredo, yá lo sé, pero pegastime’l virus de la idiotez.
-¿Yo?
-Tú y los demás. Ni siquiera me gusta’l padel, chaval.
-¿En serio?
-Te lo juro, nunca me dio más. Y nun me faen nin puta gracia los memes y eses babayaes que ponéis nel grupu de guasap.
-¿Qué dices?
-Llevo demasiao tiempu arrodiau de fatos, soportando gilipolleces.
-¿Que qué, ho?
-Sois bien oveyas y yo tengo qu’estremar les midíes de protección.
-¿Por?
-¡Soi bien influenciable, Luis Alfredo, d’altu riesgu!
-Ya, pero…
-Y tú yes más tuntu que’l que llevó’l so lápiz al Ikea.
-Soi malu pa mí, ¿oíste?
-Selo yo. Pero si siguimos en contactu estrechu voi acabar llevando calcetos de rombos o faciendo’l pijo en Tik Tok, quésiyo.
-¿Entós cortamos relación?
-El Principáu diz que yá nun rastrea más, asina que tengo que cortar yo.
-Pero…
-L’únicu tratamientu infalible ye la prevención.
-Toni…
-Si quiero que se me pase la gilipollez, non te puedo nin ver.
-¿Entós?
-Voi dexar les redes sociales, abandono’l grupu de faltosos de guasap. Voi dar un giru a la mio esistencia, tío. Con esta pandemia universal…
-Pero…
-¡Lo siento, Luis Alfredo, tengo que cortar!
-¿Garrote la Ómicrom? Tas fatal.
-Na. Voi empezar a quereme: menos deporte, más birras y munchos cómics.
-¡Calla, ho!
-Volveré comer con gluten, quiero ser yo mismu.
-¡Tas fatal! ¡Fatal!
-Ah. Y voi quedar con Marinieves, la to prima.
-¿La mi prima?
-Sí, necesito gente que m’aporte y ella, oye, si me lo quier dar…
-¿Que qué, ho?
-Lo siento, tío, non quiero vete más.
-Pero, Toni…
-¡Que te pires, Luis Alfredo! ¡A rascala, pírate ya!