
40 años no es nada.
-¿Voulez Vous?
-¿Eh?
-¡Ahá!
-Pero Marcelino…
-¡You can dance, you can jiveeeee…!
-¿Eh?
-¡Maricarmen, dancing queen!
-¿Qué faes así vestidu? ¿Adelantose’l Antroxu?
-Si vuelve Abba, Mari, ¿por qué nun podemos volver nosotros?
-¿Cómo ye, ho?
-¡I have a dream, a song to siiiing…!
-Home, no jorobes, Marcelinín.
-En serio, Mari. En casi cuatro décades tuvimos un bache pero luego…
-Luego fuimos a peor, Marcelino. ¡A peor!
-¿Por?
-Uf. Cada vez que facíamos el amor yo recordaba aquella canción de Abba.
-¿Mamma mía?
-No, ¡Chiquititaaaaa!
-¡Jobar, Maricarmen, qué mala yes! Eso ye dir a facer dañu.
-Yo nun voi a ningún lau, perdona, yes tú el que vienes. ¡Y tieneslo claro!
-Vaya, ho. Pero, Mari… Tú y yo…
-Ya nun somos los mismos, Marce.
-Ni ellos.
-¿Quién, ho?
-Abba, coño. ¿Nun viste les fotos? Nos conservamos mejor nosotros.
-Sí, ho.
-Ellos tán más feos y más gordos, nosotros tamos pa volver a la pista.
-¿Qué pista, Marcelino?
-Los coches de choque.
-¿Que qué,ho?
-Figaredo, años 70. Yo metiéndote ficha, tú apoyá na barandilla…
-Calla, ho…
-Allí juntinos, dando volantazos y ¡Waterloo, I was defeated, you wooooon!
-¡Ay, Marcelino, por favor!
-¡Waterloooooo! Siempre fuiste mi Agnetha, Mari.
-¿Tú qué, ho?
-La más guapa, Maricarmen, dígotelo yo.
-¡Anda, déjate pijaes y tira esi pelucón!
-Si vuelve Abba, Mari, ¿por qué nun podemos volver nosotros?
-¡Tira pa tu casa, Marcelino!
-¿Y cuándo me decías que sentías mariposas nel estómago?
-Na, taba equivocá, yeren ganas de vomitar.
-¡I have a dream, a song to siiiing…!
-¡Para ya, ho! ¿Qué piensas que ye esto, “Tu cara me suena”?
-Tas como siempre, Maricarmen. Solo te falta la bola de discoteca…
-Puf. Tú sí que tás igual, ¡faciéndote’l suecu! Lo que ficiste tola vida.
-¿Pero cómo pudo torcese aquel amor de EGB? Tú yeres poesía…
-Ya. Pero tú nun sabías leer.
-¿Voulez Vous?
-¡Ay Marce, nun sías pesau! ¡Hai que superar el pasáu!
-¡You can dance, Mari, dancing queen!
-¡¡¡Tira pa tu casa, bobín!!!